Mijn lust, mijn leven, mijn alles.... Nee!! niet mijn kinderen.. Netflix

Het hoogtepunt van de dag is voor een moeder niet, een instrument knutselen

van een wc rol. Het hoogtepunt van de dag is voor een moeder ook niet de toren

hoge strijk weg werken. Het hoogtepunt van de dag is voor een moeder ook niet

het bed ritueel dat standaard uitloopt met 2 uur omdat de kinderen 

afwisselend niet willen slapen.

Een serie volgen op Netflix, ja dat is het, dat is het hoogtepunt van de dag van

een moeder. Waar je tijdens het rammelen van de macaroni in de wc rol al

aan denkt. Waar je naar verlangt tijdens het strijken van al die rot blouses en

waardoor je het 2 uur durende bed ritueel wel doorkomt omdat je weet dat

je serie op je wacht. Netflix is als een soort drug voor de meeste mama's van nu.

Met alle nadelen die een verslaving ook met zich mee brengt.

Want dan is daar het moment aangebroken, dat je afscheid moet nemen van

je Oh zo geliefde serie, bij het aanzetten van de laatste aflevering. Dagenlang ben

je van slag en moet je afkicken, totdat er weer een nieuwe serie zich aankondigt

en waar je tijdens je rammelende macaroni wc rol, met een gekreukte blouse in

je hand, een slaap liedje zingend, weer naar kan verlangen om heerlijk te genieten

van jou hoogtepunt van de dag ...... Netflix

Als dat lukt... Tja, dan heb je "hang tieten"

Languit op de bank met mijn uiterst charmante fleece huispak aan, neem ik

nog een hap ijs met mijn soeplepel. Op de Televisie hoor ik een of andere

gezondheid goeroe enkele testen voorleggen. Mijn aandacht wordt getrokken

door de hangende borsten test, als er een potlood onder je borst blijft hangen heb je kennelijk, volgens de goeroe, "last" van hang borsten.

Toch wel een beetje nieuwsgierig geworden naar dit experiment, zet ik

mijn halve liter bak ijs, waar nog een paar hapjes in zitten, terug in de vriezer.

Gewapend met etui trek ik me terug in de badkamer.

Fleece huispakje uit, potlood gevonden daar gaan we dan. Helaas hoor ik niks vallen, het potlood blijft vast steken. EEN POTLOOD? ik kan er mijn complete etui onder kwijt..... Schouderophalend loop ik terug naar de vriezer voor mijn restje ijs, en denk Tja... ik heb hang tieten...
 
 

Zo "sexy" als een rollade

Goh, vroeg ik pas aan een vriendin, hoe houden jullie het na al die jaren

nog een beetje spannend in de slaapkamer?" Nou gewoon, af en toe een

mooi lingerie setje aan, wat speeltjes, eens samen naar een hotel met

bubbelbad en kaarslicht, je kent het wel

Eeuuh nee, dat ken ik niet. Wij vallen meer onder de categorie licht uit,

3 minuten recht toe, recht aan, wassen, televisie kijken. En dan blij zijn

dat het nu pas weer over 7 dagen "moet" en ik dus 7 dagen met een gerust

hart mijn bedje in kan kruipen, televisie aan, zonder polonaise aan me lijf.

Na 15 jaar huwelijk en drie mooie kinderen schreeuwt mijn lichaam dat

het niet meer nodig is, het voortplantingsproces is voorbij, het kippenhok

is uitgebroedt, de vruchtbare eitjes zijn verdwenen samen met mijn zin.

Alles wat er nog van over is, is een uitgedroogde woestijn die vindt dat zijn

taak volbracht is in dit leven . Helaas, denkt mijn man daar anders over.

Om toch ook eens aan mijn man te denken en alle sleur wat te doorbreken,

duik ik thuis achter mijn computer opzoek naar sexy lingerie. Alles wat ik hier

voorbij zie komen zou ik direct in de prullenbak gooien, er zitten overal gaten in ...?

Eindelijk vind ik daar dan toch een mooi zwart kanten setje inclusief jarretels met kousen in maatje zeekoe. Paar dagen later ligt het in de brievenbus.

'S avonds vraag ik mijn man alvast in bed te gaan liggen, "ik kom over 5 minuutjes ook", . Met een big smile van oor tot oor loopt hij richting de slaapkamer, wetende dat hij weer 3 minuten "mag". In de badkamer prop en hijs ik mezelf in het setje met kousen. Waggelend als een pinguïn schuifel ik de badkamer uit, om met een zwoele blik de slaapkamer in te gaan. Ongemakkelijk schuifel ik verder richting mijn man om mezelf vervolgens als een "sexy" rollade op bed te laten vallen. Al wurmend probeer ik mezelf een beetje in positie te krijgen, en vraag manlief mij even een handje te helpen.

Na 20 minuten wurmen is het setje uit zodat we eindelijk over kunnen gaan op

mijn man zijn "3 minuten beloning".

De volgende dag berg ik het setje VER VER VER achter in de kast op. Wij houden

het gewoon maar bij het 7daagse 3 minuten ritueel in katoenen oma onderbroek....

Toen was poepen nog heel gewoon....

Iedereen denkt weleens terug aan zijn jeugdjaren. Het zorgeloze leventje,

op stap tot de zon weer op komt. De tijden dat je amper begreep wat hypotheek

of huur was. De tijd dat je nog dacht rijk te zijn met 50 gulden op zak.

En dan wens je nog voor 1x jong te zijn, lekker toeren op je scooter.

Dan wens je, je schooltijd nog eens over te mogen doen. Je wenst een avondje

los gaan met je vrienden op een groot feest. Je wenst geen volwassen zorgen

maar heerlijk, feesten en beesten. Herkenbaar?

NEE! voor een moeder is dit niet herkenbaar....Moeders wensen uit hun

jeugdjaren niks van dit alles. Het enige kleine dingetje wat een moeder wenst,

het absoluut enige wat een moeder echt, echt graag wilt, waar ze met weemoed

aan terug denkt, waar ze van droomt om weer mee te mogen maken..

Poepen in rust!, ja je leest het goed, moeders verlangen maar 1 ding, eindelijk

een keer naar de WC kunnen gaan ALLEEN! Geen huilend kind half hangend aan

je been, dat je niet eens de kans hebt om je kont af te vegen. Gewoon in rust op

de WC zitten voor wel 10 minuten lang.

Dit klinkt te mooi om waar te zijn, en als je moeder van een peuter bent is dat

het voorlopig ook nog wel even. Het enige wat je nu nog kan doen is je koffie

momentje verschuiven naar het middag dutje van je peuter, een paar pruimen

erbij en dan maar hopen dat je lichaam het begrijpt...

Plas opruimen is gewoon mijn "hobby".....

Wat wil ik graag voor kerstmis..???? uhm uhm, misschien eindelijk een

vriendje of vriendinnetje voor onze hond Mister lover lover (jep, dit is echt zijn naam).

Er is toch niks schattigers dan een pup...

Na wat onderbouwende motivaties en voordelen van het aanschaffen van een pup,

gaat mijn vriend overstag. Helemaal blij zijn we als onze nieuwe aanwinst Chica Bella

bij ons thuis is om te fungeren als vriendinnetje voor Mister lover lover.

Op onze tenen lopen we door het huis, niet alleen om het mijnenveld van puppy poep

en plas te ontwijken maar ook, omdat puppy's rust nodig hebben. Het idee wat de

kinderen hadden over een puppy, lachend en spelend door het huis gaan terwijl de

nieuwe pup met zijn schattige huppeltje achter het balletje aanrent, over and over again,

verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het speelkameraadje voor onze andere hond,

blijkt een slapend, poepend en plassend wezen te zijn, waar we dag en nacht rekening

mee moeten houden. "Jongens kan het iets zachter, Chica slaapt", "Nee er kunnen geen

vriendjes komen spelen dat is veel te druk voor Chica", "Jongens kijk toch eens uit waar je loopt ,

weer natte sokken ik blijf niet wassen".

Na 3 weken meerdere malen per nacht gewekt te worden door gejank en gepiep,

om vervolgens het nieuwe "puppy riool", onze huiskamer binnen te stappen,

weet ik het zeker, een pup is een wolf in schaapskleren!

Als een zombie...

6.00 uur, daar ringt de eerste wekker, niet dat deze voor mij bedoeld is maar aangezien

dat manlief na al die jaren nog steeds het brood en de kaas niet weet te vinden,

rol ik mezelf maar weer uit bed. Het aan-knopje van de koffiezetter blijft voor

hem ook nog steeds een mysterie waar deze zich bevindt. 
 
Terwijl hij op zijn gemakje de krant van voor naar achter doorspit op de toiletpot,

haast ik mezelf om hem een stomend kopje koffie te kunnen serveren. En terwijl hij

fluitend zijn telefoon nog even checkt op, e-mails, appjes en alle social medias,

sta ik nog steeds aan de aanrecht als zombie zijn broodtrommeltje te maken.

Uiteraard vergeet ik zijn extra koekje en snoepje niet omdat hij dit zo lekker vindt.

Om 6.45 uur vertrekt hij netjes gewassen, aangekleed met een lekker lunchpakketje

en nog een  kopje koffie voor onderweg richting zijn werk.

Direct meldt nummer 2 zich aan, onze puber zoon die op de middelbare school zit.

"Mam, de gel is op", "Mam, wat zit er op mijn brood?", "Mam, doe je een wafel in mijn lunchtrommel".

Van het hele assortiment koeken dat we hebben en moeten bewaren in wel drie

trommels omdat het anders niet past, vraagt hij om de laatste wafel die net de deur uit is gegaan

samen met mijn fluitende man die zijn heerlijke kopje koffie onderweg aan het nuttigen is.

Opweg waar de kachel alvast zijn kantoor aan het opwarmen is, omdat hij anders zo'n last

heeft van koude voetjes. "Sorry jongen, geen wafel".

Als onze zoon de deur uitgaat om 7.30 uur vind ik precies een gaatje van 2 minuten en 46 seconde,

om snel onder de douche te springen en mijn coupe vogelverschrikker te kammen.

Met 1 been in mijn broekspijp hoor ik nummer 3 uit bed komen, onze dochter die nog

op de basisschool zit. Dus na mijn vrije 2 minuut en 46 seconde , duik ik terug mijn "domein" in,

om lunchpakket nummer drie te maken. Haar tablet wordt onder mijn neus geschoven,

om haar haar in allerlei vlechten, knotten en wokkels te wringen, precies zoals in de

tutorial op Youtube. Als zij om 8.30 uur op der fiets naar school toe gaat, heb ik precies nog 5 minuutjes

om mezelf op te maken en mijn werk spullen te pakken. Prima baan precies onder schooltijd,

zodat ik voor 15.15 uur weer thuis kan zijn voor onze dochter.

Daar wachten de stofzuiger en strijkijzer vol smacht, om weer eens gebruikt te worden.

Als het huis weer een beetje aan kant is en stofvrij op het zicht, sta ik weer achter mijn

vertrouwde aanrecht om het avond eten te bereiden. Ondertussen  zijn mijn man en zoon

ook thuis gearriveerd. Manlief laat zich in zijn leren zetel zakken en zucht, hoe moe hij is,

en gooit zijn voeten op tafel. "Ja, ik ben ook best moe", meld ik hem. Met een flauw lachje,

antwoordt hij, "kan je nagaan hoe ik me voel , jij werkt maar parttime. Als ik voel, dat mijn

hoofd bijna net zo heet word, als het water waar de aardappelen in liggen te koken, tel ik rustig

tot 10 en ga verder in de keuken. Als we dan eindelijk gezellig met zijn allen aan tafel zitten,

bedenk ik me dat ik hartstikke tevreden ben met mijn leventje en ons mooie gezinnetje.

Het is 20.50 uur als ik besluit mijn mandje op te zoeken, want om 6.00 uur ringt wekker nummer 1 weer......